منم که طعمه قلابم مرا شکار کن ‌ای ماهی...

من تا به این سن رابطه ای رو تجربه نکردم و پارتنری نداشتم و این باعث

به وجود اومدن یه حفره تو زندگی من شده که همیشه جای خالیش رو حس کنم

و هیچ وقت نتونستم اون جای خالی از زندگیم رو پر کنم مثل پازلی که یه تیکه اش

گم شده و این بخش از زندگی من یک رمان رمانتیک هست اگر بخوام براش اسم بذارم

مجنون بی لیلی میذارم خب من یک از مورد های نادر هستم که پارتنر ندارد :)

شاید زمانش نرسیده شاید در مکان و زمان مناسب در یک شب

پاییزی و بارانی با کسی به صورت اتفاقی ملاقت کنم و بهش بگوییم

منم که طعمه قلابم مرا شکار کن ‌ای ماهی

:)